Kambaramayanam – 6439 – 6442
“He’s there in a saan*; He’s in a hundredth of an atom too;
He’s in the Meru** mountain; He’s in this pillar too;
He’s in the words you utter; you’ll see for yourself soon”
he said; derisively laughed his father, saying “Good,
The omnipresent one, whom only you and Devas pray to,
show him in this pillar; if you can’t show him here,
I’ll kill you like a mighty lion slaying a tusker,
drink your crimson blood, and eat your body too”
“My life isn’t easy for you to take; if He
doesn’t appear wherever you touch and see,
I’ll kill myself; if life is still cherished by me,”
replied the wise one, “I am not his devotee.”
Wishing to see Him, mockingly he said “well, well”,
and with his mighty hands slammed a nearby pillar
like a thunder strike; as it shattered in all directions, there
appeared the red eyed Lion, its roar making the world shudder.
* saan – a unit of measurement. Distance between tip of thumb and small finger when all fingers are spread out. Roughly 9 inches.
** Meru mountain – Mythical mountain thought to be the center of the Universe.
“‘சாணினும் உளன்; ஓர் தன்மை அணுவினைச் சதகூறு இட்ட
கோணினும் உளன்; மாமேருக் குன்றினும் உளன்; இந் நின்ற
தூணினும் உளன்; நீ சொன்ன சொல்லினும் உளன்; இத்தன்மை
காணுதி விரைவின் ‘என்றான்;‘நன்று எனக் கனகன் நக்கான்
‘உம்பர்க்கும் உனக்கும் ஒத்து, இவ் உலகு எங்கும் பரந்துளானை,
கம்பத்தின் வழியே காண, காட்டுதி; காட்டாய் ஆகில்,
கும்பத்திண் கரியைக் கோள்மாக் கொன்றென, நின்னைக் கொன்று உன்
செம்பு ஒத்த குருதி தேக்கி, உடலையும் தின்பென் ‘ என்றான்.
‘என் உயிர் நின்னால் கோறற்கு எளியது ஒன்று அன்று; யான் முன்
சொன்னவன் தொட்ட தொட்ட இடந்தொறும் தோன்றான் ஆயின்,
என் உயிர் யானே மாய்ப்பல்; பின்னும் வாழ்வு உகப்பல் என்னின்,
அன்னவற்கு அடியேன் அல்லேன் ‘ என்றனன் அறிவின் மிக்கான்.
நசை திறந்து இலங்கப் பொங்கி, “நன்று, நன்று “ என்ன நக்கு,
விசை திறந்து உருமு வீழ்ந்தது என்ன ஓர் தூணின், வென்றி
இசை திறந்து உயர்ந்த கையால் எற்றினான்; எற்றலோடும்,
திசை திறந்து அண்டம் கீறச் சிரித்தது, அச் செங்கண் சீயம்.
Slaying of Hiranyan is one of the dramatic sequences of Kamba Ramayanam. Hiranyan gets a boon from the Gods that he can be killed neither by a human nor an animal, he can be killed neither in the morning or in the night, neither in earth or on the sky. Because of this boon, he rules the world with an iron fist forcing everyone to accept himself as God. God’s name is not to be spoken anywhere. So Devas plead to Vishnu to kill Hiranyan. Hiranyan’s son Prahaladan is an ardent devotee of Vishnu. He refuses to chant Hiranyan’s name. So Hiranyan asks his soldiers to kill his own son. Due to Vishnu’s protection, Prahaladan doesn’t die whatever they do. This is the climax of that sequence.
Prahaladan says to Hiranyan, “Vishnu is everywhere in this world. You better pray to him and surrender”. Hiranyan laughs and says “if he is every where show him to me in this pillar. If not I will kill you, drink your blood and eat your dead body”. His hatred towards the Gods makes him to say such bone chilling words to his own son. Prahaladan too is no coward. He says “If Vishnu doesn’t appear where ever you touch, I will kill myself. I won’t be his devotee anymore”. Hiranyan smashes his hand on a pillar and there appears Narasimha, the avatar of Vishnu that is half man, half lion.
Kamban uses the inherent rhythm of Tamil language to build up the crescendo in this sequence of poems. If you can read Tamil, read it out loud. You’ll really love it. In the translation, I’ve used the capital H (He, Him) wherever God is spoken about.
Old Tamil Poetry 