Porunar Aattruppadai – lines 103-122
Soft grass fed sheep’s juicy thigh meat
cooked to tenderness, he compelled us to eat.
Grilled on long sticks were large pieces of meat,
that we rolled inside our mouth to lessen the heat.
When we said we were tired of these meats,
we were seated and plied with snacks of varied shapes.
Small harps accompanied drums with black centers,
and radiant faced dancers danced to its beats,
thus pleasantly did our days pass.
One day we requested “give us rice too”.
Jasmine bud like unbroken grains devoid of husk,
cooked to even sized rice that stood up like fingers,
along with well fried meat sliding down our throat
we relished, spent our time joyously with him.
Our teeth worn out by chewing meat day and night
like the farmer’s plow plowing the field,
stuffed to our nostrils, sick of the meat, one day
we gingerly told him , “O ruler who has mastered
the art of making enemies pay, let us go to our kin”
துராஅய் துற்றிய துருவை அம் புழுக்கின்
பராஅரை வேவை ‘பருகு’ எனத் தண்டி,
காழின் சுட்ட கோழ் ஊன் கொழுங் குறை
ஊழின் ஊழின் வாய் வெய்து ஒற்றி,
அவைஅவை முனிகுவம் எனினே, சுவைய
வேறு பல் உருவின் விரகு தந்து இரீஇ,
மண் அமை முழவின் பண் அமை சீறியாழ்
ஒண் நுதல் விறலியர் பாணி தூங்க,
மகிழ்ப் பதம் பல் நாள் கழிப்பி, ஒரு நாள்,
‘அவிழ்ப் பதம் கொள்க’ என்று இரப்ப, முகிழ்த் தகை
முரவை போகிய முரியா அரிசி
விரல் என நிமிர்ந்த நிரல் அமை புழுக்கல்,
பரல் வறைக் கருனை, காடியின் மிதப்ப
அயின்ற காலை, பயின்று இனிது இருந்து,
கொல்லை உழு கொழு ஏய்ப்ப, பல்லே
எல்லையும் இரவும் ஊன் தின்று மழுங்கி,
உயிர்ப்பிடம் பெறாஅது, ஊண் முனிந்து, ஒரு நாள்,
‘செயிர்த்து எழு தெவ்வர் திறை துறை போகிய
செல்வ! சேறும், எம் தொல் பதிப் பெயர்ந்து’ என,
மெல்லெனக் கிளந்தனம் ஆக,
Porunar Aaatruppadai (248 lines long) is one of the Ten Long Poems in Sangam Literature. It is about the glory and prosperousness of Karikala Chola’s rule. Karikalan was the most accomplished of the early Chola Kings. This poem is estimated to have been written around 2nd Century AD. The poem is written as a bard returning from the court of Karikalan telling his fellow bard of Karikalan’s hospitality.
These lines 103-122 detail the food offered by Karikalan. They give us a peek into the culinary habits of Tamils 2000 years ago.
Old Tamil Poetry 