Thirukkural 978
Ever humble are the great; the lowly
praise themselves pompously.
பணியுமாம் என்றும் பெருமை சிறுமை
அணியுமாம் தன்னை வியந்து.
Great men are always humble. The lowly ones think high of their meagre achievements and praise themselves.
Old Tamil Poetry
Translations of Tamil Poetic works that span 2000 years
Archive for the month “May, 2017”
Thirukkural – 236
If one’s born, be born to achieve glory;
One who can’t, is better not born.
தோன்றின், புகழொடு தோன்றுக! அஃது இலார்
தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று
Everybody born in this world must strive to achieve glory. If one does not strive, his life’s wasted and he’s better not born.
Kurunthokai – 401
In his shores glistening crabs scurry into the sea
afraid of frolicking girls whose damp hair
is adorned with braided flower strings
of fragrant creeper flowers and lilies;
my physical revelry with him, rules out
further harmless fun, even for a day; strange is this!
அடும்பின் ஆய் மலர் விரைஇ, நெய்தல்
நெடுந் தொடை வேய்ந்த நீர் வார் கூந்தல்
ஓரை மகளிர் அஞ்சி, ஈர் ஞெண்டு
கடலில் பரிக்கும் துறைவனொடு, ஒரு நாள்,
நக்கு விளையாடலும் கடிந்தன்று,
ஐதே கம்ம, மெய் தோய் நட்பே!
She’s been to the beach and made out with him. As her mother notices the change in her, she is locked up at home and further meeting with him is ruled out. She says, “It is surprising that a day’s physical brings about changes in me and rules out chances of even being around with him.” Since she has bathed in the sea her hair is damp and she’s wearing fresh flowers. These make her mother suspicious.
அடும்பு – creeper
ஆய் – beautiful
விரை – fragrant
நெய்தல் – lily
தொடை – braid
ஓரை – frolic
ஈர் – wet
ஞெண்டு – crab
பரி – run
துறை- shore
நகு(தல்) – laugh
கடிதல் – rebuke
ஐது – surprising / strange
மெய் – physical
தோய் – embrace
Thirukkural – 1166
இன்பம் கடல் அற்றுக் காமம்; மற்று அஃது அடுங்கால்,
துன்பம் அதனின் பெரிது.
Pleasure of love is like a sea; misery
of it, when apart, is even bigger.
Pleasure enjoyed by the lovers when their love is satiated, is like a sea. But the same love causes misery when they are apart, misery that is even bigger than the sea sized pleasure.
அற்று – like
மற்று – later
அடு – trouble (caused by separation)
Puranaanooru – 273
Horse hasn’t returned, horse hasn’t returned;
every one’s horse has returned,
but the horse he rode hasn’t returned,
he who fathered a sparsely maned son in my house;
Like a mighty tree standing guard
at the confluence of two roaring rivers,
was it felled down, the horse he rode to battle?
மா வாராதே; மா வாராதே;
எல்லார் மாவும் வந்தன; எம் இல்,
புல் உளைக் குடுமிப் புதல்வற் தந்த
செல்வன் ஊரும் மா வாராதே
இரு பேர் யாற்ற ஒரு பெருங் கூடல்
விலங்கிடு பெரு மரம் போல,
உலந்தன்றுகொல், அவன் மலைந்த மாவே?
She’s waiting for her husband to return from battlefield. All the warriors have returned with their horses, but he hasn’t. She laments has he been felled at the battlefield, like a tree that stands guard at the confluence of two great rivers. The two armies are equated to great rivers and the battlefield to the confluence of rivers.
An interesting trivia. The poet is Erumai Veliyanaaar, that is Veliyan from Erumai Naadu. The current Mysore region was called Erumai (Buffalo) Naadu in Tamil epigraphs. So it can be assumed that this poem was about a battle / skirmish around Mysore area. The name Mysore derives from Mahisha Asura, which means (Buffalo demon).
மா – horse
இல் – home
புல் – smallness (I’ve used ‘sparse’)
உளை – mane
ஊர் – ride
கூடல் – confluence / together
விலங்கு – guard
உலத்தல் – to die
மலை – to battle
Naaladiyaar – 115
Calf of a fine cow will fetch a high price even if young;
Words of the rich will be valued even if they’re ignorant;
Words of poor (scholars) will be skimmed over,
like ploughing insufficiently wet fields.
நல் ஆவின் கன்றுஆயின், நாகும் விலை பெறூஉம்;
கல்லாரே ஆயினும், செல்வர் வாய்ச் சொல் செல்லும்.
புல் ஈரப் போழ்தின் உழவேபோல் மீது ஆடி,
செல்லாவாம், நல்கூர்ந்தார் சொல்.
A calf will fetch a high price if it is of a pedigreed cow. Similarly words of the wealthy are valued highly because of their wealth. Words of poor scholars are heard superficially and have no value. It is like ploughing insufficiently wet paddy fields. Only the top surface is ploughed and the required depth is not achieved.
The original poem only implies scholars. The word used – நல்கூர் – means only ‘poor’. The commentaries expand it to poor scholars. Hence I’ve used it in brackets.
நல் – good / fine
ஆ – cow
நாகு – young
புல் – less quantity
மீது – top surface
நல்கூர்தல் – to be poor
Ainkurunooru – 185
The lass with fine bangles shaped by file* –
her teeth are like shining pearls in Korkai harbour
where lily petals sway;
her mouth is of coral hue;
her word is sweet like a harp’s twang.
* – polishing file; probably shell bangles carved with a file
அலங்குஇதழ் நெய்தல் கொற்கை முன்துறை
இலங்கு முத்து உறைக்கும் எயிறு கெழு துவர் வாய்,
அரம் போழ் அவ் வளைக் குறுமகள்
நரம்பு ஆர்த்தன்ன தீம் கிளவியளே.
He is in the beach looking at a group of girls. One of the girls comes and asks him who is his lover among the group. He describes her. She is the one wearing bangles shaped by a polishing file. Her teeth are like shining pearls fished in Korkai’s (an important harbor in Pandiya Kingdom, situated in present day South Tamil Nadu) anchorage, where lily petals sway gently. Her mouth is coral red in colour. Her words are sweet like the music emanating when strings of a harp are plucked.
அலங்கு – sway
நெய்தல் – Lily flower
முன் துறை – lightening anchorage where load is lightened before the vessel goes to berth
இலங்கு – shine
உறைக்கும் – similar
எயிறு – teeth
கெழு – color
துவர் – coral
அரம் – file
போழ் – cut (I have used ‘shaped’)
குறுமகள் – young girl – lass
நரம்பு – string of a harp (யாழ்)
ஆர் – sound (I’ve used ‘twang’)
தீம் – sweet
கிளவி – word
Thirukkural – 294
If one acts with no falsity in his heart,
he’s revered in the hearts of wise.
உள்ளத்தால் பொய்யாது ஒழுகின், உலகத்தார்
உள்ளத்துள் எல்லாம் உளன்.
If a man acts true to his heart without any falsity, he will be in the hearts of great men , meaning he will be respected by them.
உள்ளம் – heart / soul
ஒழுகல் – conduct / behaviour
உலகத்தார் – உயர்ந்தோர் – great men / wise men
உளன் – is there
Nanmanik Kadigai – 55
There’s no body part better than eyes;
there’s no kin more intimate than spouse;
there’s nothing that equals sparkle of kids;
there’s no God on par with Mom.
கண்ணிற் சிறந்த உறுப்பில்லை கொண்டானின்
துன்னிய கேளிர் பிறரில்லை மக்களின்
ஒண்மையவாய்ச் சான்ற பொருளில்லை ஈன்றாளோ
டெண்ணக் கடவுளு மில்.
Eyes are better than all other body parts for a human being. There is no relative who is closer than one’s husband. There is nothing equal to the splendour of kids. There is no God who can be on par with one’s mother.
சிறந்த – better
கொண்டான் – husband
துன்னிய – close / intimate
மக்கள் – children
ஒண்மை – splendour / knowledge
சான்ற – சார் – equal
ஈன்றாள் – one who gave birth (mother)
ஓடு எண்ண – think with (on par)
If you like what I do
(if you're outside India)
(if you're in India)
You can send money for my coffee to oldtamilpoetry@upi-
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. Recent Comments
Anon on Kurunthokai 166 prasana on Thirukkural – 819 Smitha Komandoor on Kurunthokai 63 Sanjay Prasad on Thirukkural 675 Kirayukimuras on Thirikadugam – 28
Old Tamil Poetry 