Old Tamil Poetry

Thiruppavai 23

O’ my dark hued Lord!
Like the majestic lion that sleeps in its mountain cave
Entwined with its partner in rainy season
Opening its fiery eyes, shaking its mane, stretching its back
And letting out a roar as it steps out,
Please come out of your temple and ascend your throne
And listen to our requests and grace us!

மாரி மலைமுழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்துஉறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து வேரி
மயிர்பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துஉதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டுப்
போருமா போலேநீ பூவைப்பூ வண்ணாஉன்
கோயில்நின்று இங்ஙனே போந்தருளிக் கோப்புடைய
சீரிய சிங்கா சனத்துஇருந்து யாம்வந்த காரியம்
ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.

Thiruppavai 22

Like how the Kings of this glorious wide world
Shed their arrogance and stand humbly beneath your throne,
Have we come to you too! Won’t you open your lotus eyes a little
-Like half open anklet bell –
And look at us a bit?
If you look at us with your two beautiful eyes
Like the sun and moon rising at the same time,
We will be redeemed from our worldly sins, my Lord!

அம்கண்மா ஞாலத்து அரசர் அபிமான  பங்கமாய் வந்துநின் பள்ளிக்கட் டிற்கீழே
சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பெய்தோம் கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரைப் பூப்போலே
செங்கண் சிறுச்சிறிதே எம்மேல் விழியாவோ திங்களும் ஆதித் தியனும் எழுந்தாற்போல்
அம்கண் இரண்டும்கொண்டு எங்கள்மேல் நோக்குதியேல் எங்கள்மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய்.

The girls are praying to Kannan to wake up and bless them. They say, “Many arrogant Kings of this wide world lose their arrogance and stand humbly in your court beneath your throne. Like that we too have shed our reserve and are here at your doorstep. Please wake up and open your eyes a little bit, like the half open anklet bells. If you look at us with your two beautiful eyes – that are like the Sun and Moon rising together – we will be redeemed of our worldly sins.”

Thiruppavai – 30

How moon like radiant faced young girls prayed to Krishna –
Who helped churn the ship laden milky ocean –
And had their desire fulfilled in his abode,
Is sung in thirty Sangam Tamil verses by Kodhai,
The fresh lotus garland wearing daughter
Of famed Srivilliputtur’s renowned Pattar*;
Those who recite this without fail here
Will receive the blessings of the strong four-armed,
Red eyed, bright faced Thirumal everywhere and be blissful!

*Pattar – priest

வங்கக் கடல்கடைந்த மாதவனை கேசவனை
திங்கள் திருமுகத்து சேய்இழையார் சென்றுஇறைஞ்சி
அங்கப் பறைகொண்ட ஆற்றை அணிபுதுவைப்
பைங்கமலத் தண்தெரியல் பட்டர்பிரான்
கோதைசொன்ன சங்கத் தமிழ்மாலை முப்பதும் தப்பாமே
இங்குஇப் பரிசுரைப்பார் ஈரிரண்டு மால்வரைதோள்
செங்கண் திருமுகத்துச் செல்வத் திருமாலால்
எங்கும் திருவருள்பெற்று இன்புறுவர் எம்பாவாய்.

The story of young herder clan girls praying to Krishna, who helped Devas churn the milky ocean and obtain the elixir, and how the girls wishes were fulfilled is sung in thirty beautiful verses by Kodhai (Andal). Andal was the daughter of Periyalwar, the renowned Pattar (priest) of famous Srivilliputur. (She used to secretly wear the garland meant for the God before it was put on him. Hence it is mentioned here as garland wearing daughter of Pattar)

Those who recite these thirty verses without fail in this world will received the blessing of mighty Thirumal in all the worlds and be blissful.

வங்கம் – ship
கடைந்த – churned
மாதவன், கேசவன் – Kesavan, Madhavan -names of Krishna
திங்கள் – Moon
திருமுகம் – bright face
சேயிழை – fine jewelery wearing girls
இறைஞ்சி – plead / pray
பறை கொண்ட – desire fulfilled
அணி புதுவை – famed Srivilliputtur
பைங்கமலம் – frehs Lotus
தண் – cool
தெரியல் – garland
பட்டர் பிரான் – renowned priest
கோதை – Kodhai (Andal)
தப்பாமே – தப்பாமல் – without fail
பரிசுரைப்பார் – பரிசு + உரைப்பார் – recite (in the same manner)
ஈர் இரண்டு – two times two – four
மால் வரை தோள் – mountain like shoulder (strong)
செம்கண் – red eye / fine eye
திருமுகத்து – bright faced

Thiruppavai – 29

Listen to the reason why we come at dawn,
To worship you and hail your lotus feet;
You having born in our cattle herders clan,
Cannot go without accepting our humble services;
This is not for the boons you grant us today, Govinda!
We shall be your kith and kin forever, in all your avatars;
We are bound to serve only you;
Break all other passions of ours, My Lord!

சிற்றஞ்சிறு காலே வந்து உன்னை சேவித்து, உன்
பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய்;
பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ
குற்றேவல் எங்களைக் கொள்ளாமல் போகாது;
இற்றைப் பறை கொள்வான் அன்று காண் கோவிந்தா;
எற்றைக்கும் ஏழ் ஏழ் பிறவிக்கும் உன் தன்னோடு
உற்றோமே ஆவோம்; உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம்;
மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று — ஏலோர் எம்பாவாய்.

The girls tell Krishna, “Why do you think we came before daybreak on all these days, praying to you and hailing your Lotus feet?Listen to the reason Krishna! You blessed our cattle herder clan by being born amidst us. We will not let you go without accepting our humble services to you.

Don’t think we do all this for the boons you grant us today. Our relationship with you is forever. It will be there in all the seven lives of us. We are bound only to you. Please break any other passion that consumes us, Krishna”

சிற்றஞ்சிறு காலை – early morning / dawn
சேவித்து – worship
பொற்றாமரை அடி – golden lotus feet
பெற்றம் – cattle
குற்றேவல் – simple services
கொள்ளாமல் – without accepting
இற்றை – Today
பறை – drum (metaphor for boon)
எற்றைக்கும் – forever
ஏழ் ஏழ் பிறவிக்கும் – மீண்டும் மீண்டும் எழும் பிறவி – rebirth / avatar (as per PBA commentary)
உற்றோம் – உறவினர் – kith and kin
ஆட்செய்வோம் – enslaved / bound
மற்றை- other
காமங்கள் – passions
மாற்று – Change / break

Thiruppavai – 27

O’ Govinda who wins over those who oppose you!
These are the rewards we get by singing your praise;
Bangles and amulets appreciated by one and all,
Hoops and ear rings and anklets,
new clothes and finery shall we wear!
Pouring ghee on top of milk-rice combo,
And relishing it as it trickles down the elbow;
We shall enjoy all these in your company, my Lord!

கூடாரை வெல்லும்சீர் கோவிந்தா உந்தன்னைப்
பாடிப் பறைகொண்டு யாம்பெறும் சம்மானம்
நாடு புகழும் பரிசினால் நன்றாகச் சூடகமே
தோள்வளையே தோடே செவிப்பூவே
பாடகமே என்றனைய பலகலனும் யாம்அணிவோம்
ஆடை உடுப்போம் அதன்பின்னே பாற்சோறு
மூடநெய் பெய்து முழங்கை வழிவாரக்
கூடி இருந்து குளிர்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

Thiruppavai – 26

O’ Gem hued Lord! If you ask what we need
to practice our Margazhi vows as mandated by our elders –
Milky white conches that make the whole world quake
With their booming sound, like your Panchajanyam*;
Broad and wide rawhide drums; Servitors to sing your hymns;
Radiant lamps, Pennants and Awnings;
Grant us these O’ Lord who survived the deluge
as an infant floating on a Banyan tree leaf!

*Panchajanyam – Krishna’s conch

மாலே மணிவண்ணா மார்கழிநீ ராடுவான்
மேலையார் செய்வனகள் வேண்டுவன கேட்டியேல்
ஞாலத்தை எல்லாம் நடுங்க முரல்வன
பால்அன்ன வண்ணத்துஉன் பாஞ்ச சன்னியமே
போல்வன சங்கங்கள் போய்ப்பா டுடையனவே
சாலப் பெரும்பறையே பல்லாண்டு இசைப்பாரே
கோல விளக்கே கொடியே விதானமே
ஆலின் இலையாய் அருளேலோர் எம்பாவாய்.

In this verse, the girls request Krishna to grant things they need to complete their vows. “O’ Krishna, dark gem hued Lord! Our revered elders have mandated us to practice our Margazhi bathing vows. For this purpose, we need the following. We need milky white conches which make the whole world tremble as your own conch Panchajanyam does. We will blow these and walk the streets early morning to wake up people to sing your praise.

We need broad and wide rawhide drums to sound as we continue to your temple. We need servitors who sing your hymns. We want radiant lamps to light our way, Flags to announce our arrival, Awnings to protect us from the early morning dew. O’ Krishna, you survived the deluge as an infant floating on a Banyan tree leaf. Please grant us all these”

ஆலிலையாய் – ஆல் இலை மேல் இருந்தவனே – ‘Krishna, who survived the deluge as an infant floating on a Banyan tree leaf’. Perils of translating old texts – where a single word translates to a sentence 🙂

மால் – Thirumal
மணிவண்ணன் – dark gem colored Lord (Krishna)
மேலையார் – revered elders
கேட்டியேல் – if you ask
ஞாலம் – world
முரல் – make noise / sound
சங்கங்கள் – சங்குகள் – conches
பாடு உடையன – have enough space (broad)
சாலப் பெரும் – broad and big
பறை – rawhide drum
பல்லாண்டு இசைப்பார் – திருப்பல்லாண்டு பாடுபவர்கள் – அரையர் – servitors who sing hymns
கோல விளக்கு – bright light
விதானம் – covering / awning
அருள் – grant

Thiruppavai – 25

O’ Supreme Lord! Born as one woman’s son
And spirited away overnight to grow up as another’s son,
You turned to dust the evil plans of Kamsan –
who couldn’t bear to let you live on –
And like a fire in his stomach, made him panic!
We have come here yearning for you;
Our heartache will end if you grant us our wish; 
we shall hail your wealth and valour, and be in a state of bliss!

ஒருத்தி மகனாய்ப் பிறந்துஓர் இரவில்
ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளரத்
தரிக்கிலான் ஆகித்தான் தீங்கு நினைந்த
கருத்தைப் பிழைப்பித்துக் கஞ்சன் வயிற்றில்
நெருப்பென்ன நின்ற நெடுமாலே உன்னை
அருத்தித்து வந்தோம் பறைதருதி யாகில்
திருத்தக்க செல்வமும் சேவகமும் யாம்பாடி
வருத்தமும் தீர்ந்து மகிழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

The girls petition Krishna to show up and end their heart ache. They tell him “You were born as Devaki’s son and spirited away overnight to Mathura to grow up in hiding as Yasoda’s son. Your uncle Kamsan couldn’t bear to let you live, drew up many plans to kill you in childhood. But you turned all his plans to dust. You were like a fire in his stomach, a constant source of irritation and his nemesis. So valorous are you. You are the Supreme Lord.

We girls are here yearning to be in your presence. Our heart aches on being separated from you. Please grant us our wish and end our heart ache. We shall sing the praise of your wealth and valor and be in a state of bliss once we see you”

“Fire in the belly” is a positive idiom in English. In Tamil, it stands for dread / panic.

தரிக்கிலான் – தரிக்க முடியாதவன் – one who couldn’t bear
பிழைப்பித்து – (made his plans) fail – turn to dust
கஞ்சன் – Kamsan
அருத்தி – Desire / Yearning
பறைதருதி – (a metaphor for) grant us our wish
திருத்தக்க செல்வம் – wealth commensurate with the Goddess of wealth
சேவகம் – valour

Thiruppavai – 21

O’ son of One who is blessed with benevolent cows
That gush forth with milk ,
Making milk pots overflow, please wake up!
O’ mighty one! O’ Supreme Lord!
Light that illuminates the world! Please wake up!
Like foes who lose their strength
And come to your doorstep to surrender,
We are here at your doorstep singing your praise, my Lord!

ஏற்ற கலங்கள் எதிர்பொங்கி மீதளிப்ப
மாற்றாதே பால்சொரியும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
ஆற்றப் படைத்தான் மகனே அறிவுறாய்
ஊற்றம் உடையாய் பெரியாய் உலகினில்
தோற்றமாய் நின்ற சுடரே துயில்எழாய்
மாற்றார் உனக்கு வலிதொலைந்துஉன் வாசற்கண்
ஆற்றாது வந்துஉன் அடிபணியு மாபோலே
போற்றியாம் வந்தோம் புகழ்ந்தேலோர் எம்பாவாய்.

Thiruppavai – 20

O’ Majestic Lord who is at the forefront
As protector of the Thirty Three celestials, please wake up!
O’ just and mighty, faultless Lord,
who makes your enemies shiver in fear, please wake up!
O’ Lady Nappinnai, of rounded breasts, coral lips
And slender waist; O’ Goddess of wealth, please wake up!
Lend us your hand fan and mirror (for our rituals);
Allow us to become one with your husband!

முப்பத்து மூவர் அமரர்க்கு முன்சென்று
கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே துயில்எழாய்
செப்பம் உடையாய் திறல்உடையாய் செற்றார்க்கு
வெப்பம் கொடுக்கும் விமலா துயில்எழாய்
செப்பென்ன மென்முலைச் செவ்வாய்ச் சிறுமருங்குல்
நப்பின்னை நங்காய் திருவே துயில்எழாய்
உக்கமும் தட்டொளியும் தந்துஉன் மணாளனை
இப்போதே எம்மை நீராட்டேலோர் எம்பாவாய்.

Thiruppavai – 19

My Lord, in the room lit by oil lamps,
Atop a soft mattress on an ivory legged cot,
You’re asleep with flower braided Nappinnai,
whose breasts rest on your flower strewn chest;
Please respond to us!
O’ eyelined Nappinnai!
You aren’t letting Him leave the bed, even for a moment;
You can’t bear to be away from him, even for a second;
Honestly, this isn’t fair on your part!

குத்து விளக்கெரிய கோட்டுக்கால் கட்டில்மேல்
மெத்தென்ற பஞ்ச சயனத்தின் மேல்ஏறிக்
கொத்தலர் பூங்குழல் நப்பினை கொங்கைமேல்
வைத்துக் கிடந்த மலர்மார்பா வாய்திறவாய்
மைத்தடம் கண்ணினாய் நீஉன் மணாளனை
எத்தனை போதும் துயிலெழ ஒட்டாய்காண்
எத்தனையேலும் பிரிவுஆற்ற கில்லாயால்
தத்துவம் அன்று தகவேலோர் எம்பாவாய்.

The girls ask Krishna to open the door and bless them with his presence. They stand outside the  doors of his room and hail him. “Oh Krishna, the room you are sleeping is well lit with oil lamps. On the ornate cot with ivory legs, on top of a soft and fluffy mattress, you lie sleeping with Nappinnai who is wearing a bunch of flowers in her braid. Her breasts rest on your chest that is strewn with flowers from her braid. Please wake up and talk to us even if you can’t see us. Your word is enough for us”

Then they accuse Nappinnai of holding her husband back. “O Nappinnai, of long and lined eyes! You are not letting your husband get up from the bed, even for a moment. Can’t you bear to be away from him even for a second? You want to keep Him, the Lord of this world, for yourself all the time. Honestly, this isn’t fair on your part.”

நப்பினை கொங்கைமேல் வைத்துக் கிடந்த மலர்மார்பா  can be interpreted in two ways. Either as “Nappinnai, whose breasts rest on your flower strewn chest” or “Nappinnai, on whose breasts rests your flower strewn chest”. I have gone with the former interpretation.