Old Tamil Poetry

Kurunthokai – 312

He tells his heart:

Two faced charlatan, our lover is:
one who comes to us at midnight
like fragrant breeze from the forests
of mighty spear wielding Malayan;
The other, who at day break
gets rid of flowers in her tresses
and plaits her hair with fragrant oil,
goes to her kin and becomes a stranger.

இரண்டு அறி கள்வி நம் காதலோளே:
முரண் கொள் துப்பின் செவ் வேல் மலையன்
முள்ளூர்க் கானம் நாற வந்து,
நள்ளென் கங்குல் நம் ஓரன்னள்;
கூந்தல் வேய்ந்த விரவுமலர் உதிர்த்து,
சாந்து உளர் நறுங் கதுப்பு எண்ணெய் நீவி,
அமரா முகத்தள் ஆகித்
தமர் ஓரன்னள், வைகறையானே.

This is a popular poem in Kurunthokai. She leaves his after their nightly rendezvous. He tells his heart, “This girl, our lover, is a two faced charlatan. She comes like fragrant breeze from the forests of Malayaman and brings joy to us. At day break she gets rid of flowers strewn in her tresses, applies oil to her hair and plaits it like goody two shoes and goes to her relatives. Then she becomes a stranger to us”