Old Tamil Poetry

Kambaramayanam – 5387

If sandal and perfume smeared
broad shouldered God’s red mouth
is compared to blooming lotus, lotus will blush;
how can we equate it to coral,
that neither utters sweet pleasant words
nor smiles with sparkling white teeth?

ஆரமும் அகிலும் நீவி
      அகன்ற தோள் அமலன் செவ்வாய்
நாரம் உண்டு அலர்ந்த செங்கேழ்
      நளினம் ‘என்று உரைக்க நாணும்;
ஈரமுண்டு அமுதம் ஊறும் இன்னுரை
      இயம்பாதேனும்,
மூரல் வெண்முறுவல் பூவாப்
     பவழமோ மொழியற்பாற்றே?

This verse from Kamba Ramayanam occurs when Hanuman meets Sita in Lanka. She doubts whether he is one of Ravana’s demons in disguise. She asks him to describe Rama. Hanuman describes Rama in detail, starting from his foot. In this verse he describes luscious red mouth of Rama.

“The faultless one’s shoulders are smeared with Sandal paste and perfume from agar wood. If his red mouth is compared to a blooming lotus in a pond, the lotus will feel inadequate and blush. Then how can we compare it coral? Coral does not utter pleasant words or smile with sparkling white teeth.” If a smiling (blooming) lotus can’t be compared to his red mouth, how can unsmiling coral be compared?

This is an adjective packed verse. I haven’t been able to do full justice to Kamban’s adjectives, just approximately translated to the limit of my abilities.

ஆரம் – Sandal
அகில் – incense/ perfume of Agarwood tree
அமலன் – faultless one / God
செவ்வாய் – செம்மை + வாய் – Red mouth
நாரம் – water
அலர்ந்த – flowered / bloomed
செங்கேழ் – செம்மை + கேழ் – Red colour
நளினம் – Lotus
நாணும் – Ashamed / blushed
இன்னுரை – இனிய + உரை – pleasant words
இயம்பு – speak
மூரல் – teeth
வெண்முறுவல் – white (sparkling) smile
பூவா – doesn’t produce
பவளம் – Coral
மொழி – tell (equate it to)