Old Tamil Poetry

Thirukkural – 1127

As my lover resides forever in my eyes,
I won’t even line them, lest he vanish.

கண் உள்ளார் காதலவராக, கண்ணும்
எழுதேம், கரப்பாக்கு அறிந்து.

She keeps thinking him constantly when he is not with her. She says since he resides in my eyes non stop, I won’t even line my eyes as I cannot not see him even for that short duration.

கண்ணுள்ளார் காத லவராகக் கண்ணும்
மெழுதேங் கரப்பாக் கறிந்து.

கரப்பு – hide
அறிந்து – எண்ணி – thinking